Panel 3. Systemowe źródła kryzysu zaufania do polityki, do elit, do instytucji demokracji.

Panelisci: Radosław Baszuk (Obywatele RP), Piotr Niemczyk, Maciej Nowicki (Helsińska Fundacja Praw Człowieka), Jacek Żakowski, Krzysztof Izdebski (Fundacja Batorego)

Pytania:

• Czy populizm spadł z nieba? Czy może miał realne przyczyny. W tym np. ustrojowe?
• Czy brak zaufania Polaków do instytucji Sejmu nie jest przypadkiem uzasadniony? Czy w Polsce istniał kiedykolwiek pełny trójpodział władzy? Czy byłby remedium na kryzys zaufania. Czy jest możliwy?
• Czy ustrój partii politycznych i ich wodzowska praktyka, zwłaszcza w kontekście wyborczym nie jest jedną z głównych przyczyn kryzysu i czy w jego naprawie nie mieści się jeden z głównych bezpieczników demokracji?
• Czy to nie najwyższy czas, by obecna większość polityczna pomyślała, w jakim stanie zostawić państwo następcom, tak by było odporne na idiotów, szaleńców, przestępców u władzy i by obywatele byli bezpieczni? Czy nie powinnyśmy o tym myśleć my? I „wziąć sprawy we własne ręce”?
• Czy mamy się poddać wobec spostrzeżenia, że w żadnych dających się wyobrazić wyborach parlamentarnych niemożliwa będzie większość konstytucyjna?
• Czy którekolwiek z postulatów wielkiego ruchu obywatelskiego protestu da się zrealizować w świecie znanej nam polityki? Czy polityka zdolna jest zmierzyć się z kryzysem klimatycznym, kryzysem migracyjnym i reakcją ksenofobiczną, denialistyczną?
• Jakich narzędzi użyć, by pozbyć się zagrożeń? Co powinno być programem wyborczym? Kto powinien nieść wyborcze sztandary?

Projekty uchwał związane z panelem:

• Rozproszona kontrola konstytucyjności;
• Represyjny legalizm;
• Po wyborach. Opór powinien zacząć się dziś. Art. 4. i 125. Konstytucji;
• Ustrój Rzeczypospolitej w kontekście wyborczym;
• Ustrój partii politycznych

Wystąpienia zgłoszone w dyskusji:

• Monika Płatek, Sprawa Gostynina, prawno-ustrojowy kontekst;
• Paweł Drozd, Zakaz sejmowy. Konstytucyjna kontrola w Stasburgu
• Paweł Wrabec, Partyjniactwo prowadzi donikąd
• Paweł Kasprzak, Media. Klickbajty w służbie populizmu